Oran martwy język

Patronat medialny: radio TOK FM

Oran, martwy język, zbiór nowel nagrodzony w 1997 roku w USA Prix Marguerite Yourcenar, opisuje lata 1991–1996, kiedy na scenę polityczną Algierii powrócili fundamentaliści islamscy. Jest to „kronika zamachów, lęków i niepokojów, które stały się udziałem moich bliskich, przyjaciół i znajomych” – wyznaje Assia Djebar, autorka blisko 20 książek, w 2004 roku kandydatka do literackiej Nagrody Nobla, a od 2005 roku członek prestiżowej Akademii Francuskiej.
W tej pięknej, chociaż tragicznej książce, gdzie poetyka tekstu zderza się nieubłaganie z brutalną rzeczywistością, autorka pozwala nam usłyszeć zadyszany oddech kraju wydanego na pastwę przemocy.
Assia Djebar pisze pięknie, bardzo pięknie. Język francuski to jej ojczyzna. Algieria zaś – to jej miłość. Miłość bolesna. Szalona i pełna udręki. W książce Oran, martwy język opisuje tę miłość splamioną krwią, bo takie, widać, były wyroki boskie.
Assia Djebar (prawdziwe imię i nazwisko Fatima Zohra Imalayene) urodziła się w Cherchell w Algierii, w rodzinie nauczyciela języka francuskiego. Otrzymała gruntowne wykształcenie; równolegle uczęszczała do szkoły koranicznej oraz do liceum francuskiego. Po maturze została przyjęta, jako pierwsza kobieta algierska, do elitarnej paryskiej uczelni École Normale Supérieure.
Autorka blisko 20 książek, laureatka wielu nagród literackich, m.in. w 2000 roku odebrała Nagrodę Pokoju Wydawców i Księgarzy Niemieckich. W 2004 roku Assia Djebar pojawiła się wśród najpoważniejszych kandydatów do literackiej Nagrody Nobla, a 16 czerwca 2005 roku, otrzymała nominację – jako pierwsza pisarka frankofońskiej Afryki – na członka prestiżowej Akademii Francuskiej.