Autor: |
V.S. Naipaul
|
Wydawnictwo: | Wydawnictwo Czarne |
Rok wydania: | 2015 |
Typ okładki: | twarda |
Liczba stron: | 280 |
Rozmiar: | 133 x 215 [mm] |
ISBN: | 978-83-8049-015-4 |
Autor: |
François-Xavier Fauvelle
|
Wydawnictwo: | Dialog |
Wydanie: | Warszawa |
Rok wydania: | 2018 |
Typ okładki: | oprawa twarda |
Liczba stron: | 278 |
Rozmiar: | 155 x 235 [mm] |
ISBN: | 978-83-8002-776- |
To znakomite studium dziejów dawnej Afryki. Wychodząc od pojedynczych znalezisk
archeologicznych – jak słynny złoty nosorożec z Mapungubwe, krótkich
wzmianek w relacjach Europejczyków, Arabów i Chińczyków czy też ustnych
przekazów – autor rekonstruuje barwne krainy Afryki, która nie znajdowała się
na peryferiach ówczesnego świata, a wręcz przeciwnie – na nią skierowana była
niejednokrotnie uwaga europejskich i azjatyckich imperiów. Napisaną świetnym,
popularyzatorskim stylem książkę czyta się jak niesamowitą opowieść
o odkrywaniu, nieznanych nam czasów.
Z przedmowy autora:
Otwierając tę książkę, czytelnik rozpoczyna podróż przez kilka wieków afrykańskiej
historii. Naszym pierwszym przewodnikiem będzie chiński podróżnik
z VII wieku, zaś ostatnim portugalski zdobywca z XV wieku. W dzielącym ich
okresie przewijają się kupcy, geografowie, dyplomaci; zarówno muzułmanie,
Żydzi jak i chrześcijanie. Towarzyszyć nam będą Ibn Battuta i Marco Polo. [...]
W Afryce rozrastały się miasta, gdzie afrykańscy książęta mieli swe pałace,
gdzie mieszkali zagraniczni kupcy, gdzie handlowano luksusowymi towarami
i niewolnikami, gdzie wznoszono meczety i kościoły. Była lądem, którego zasoby
eksploatowano, a wśród nich najważniejsze było złoto. W ówczesnym świecie
– od Europy aż po Chiny – Afryka cieszyła znaczną popularnością.
O autorze:
François-Xavier Fauvelle, historyk specjalizujący się w dziejach Afryki,
jest dyrektorem badań w CNRS (laboratorium TRACES, Tuluza), honorowym
badaczem w School of Geography, Archaeology and Environmental Studies na
Uniwersytecie Witwatersrand w Johannesburgu (Republika Południowej Afryki)
oraz profesorem–badaczem w Centre Jacques-Berque w Rabacie (Maroko).
Był dyrektorem Centre français des études éthiopiennes w Addis Abebie (Etiopia).
Wielokrotnie kierował pracami archeologicznymi w Afryce.