Przedmiotem książki (w j. angielskim) jest analiza pięciu siratów arabskich, które autorka określa terminem romansów rycerskich. Do lat 70-tych XX wieku badacze zwracali głównie uwagę na treść tego gatunku literackiego, traktując siraty jako źródła historyczne. Autorka odchodzi od problemów historyczności, koncentrując się na zagadnieniach języka, stylu i kompozycji, trafnie ujętych w występującym w tytule książki terminie "poetyka siratu".