Zainteresowanie graficzną postacią znaków językowych wzrasta wraz z rozwojem komputerowych programów automatycznego rozpoznawania pisma-OCR. Dobrym polem do eksperymentów jest pismo japońskie. Jakie cechy znaków sino-japońskich przyjąć za podstawę automatycznego rozpoznawania-autor szuka odpowiedzi w słownikowych systemach graficznej klasyfikacji tych znaków. Uzyskane wyniki przedstawia w formie graficznej.
Książka zainteresuje nie tylko japonistów i sinologów, lecz także filologów i językoznawców europejskich, ponieważ w Europie systemy graficzne są dziedziną wciąż niezbędną i nierozwijaną. Wiele ważnych wiadomości znajdą tu również informatycy i inżynierowie elektronicy zajmujący się komputerowym rozpoznawaniem pisma.